UCHWAŁA NR XLI /329/2009
Rady Miejskiej w Żywcu
z dnia 30 kwietnia 2009 r.

w sprawie: przyjęcia strategii rozwiązywania problemów społecznych dla Miasta Żywca na lata 2009-2013.

Działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 z późn. zm.)

Rada Miejska w Żywcu
uchwala co następuje:

§ 1.

Przyjmuje się strategię rozwiązywania problemów społecznych dla Miasta Żywca na lata 2009-2013 stanowiącą załącznik numer 1 do niniejszej uchwały.

§ 2.

Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta Żywca oraz Kierownikowi Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Żywcu.

§ 3

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
 

Załącznik Nr 1 do
Uchwały Nr XLI/329/2009
Rady Miejskiej w Żywcu
z dnia 30 kwietnia 2009 r.

Zgodnie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 z późn. zm.) gmina jest zobowiązana do opracowania strategii rozwiązywania problemów społecznych. Powyższe zadanie zostało zlecone Firmie „EKSPERTYZY-EDUKACJA-TERAPIA EKSTER” prowadzonej przez Pana Grzegorza Hryszkiewicza. Diagnoza problemów społecznych została przeprowadzona w 2008 r.

OPIS METODOLOGII BADAŃ

Realizacja celów zawartych w ofercie wymagała objęcia badaniami:

1) sondy ulicznej przeprowadzonej wśród mieszkańców miasta (mężczyzn i kobiet), którzy ukończyli 18 lat. Wybór osób badanych dokonywany jest metodą doboru losowego. Badana wielkość próby wynosiła 100 osób.
Badania realizowane są metodą ankiet bezpośrednich (rozdawanych i odbieranych przez ankieterów w miejscach publicznych),

2) próby z populacji uczniów szkól miasta (dziewcząt i chłopców) w trzech grupach wiekowych:

- uczniowie klas VI szkół podstawowych,
- uczniowie klas III gimnazjów,
- uczniowie klas II szkół ponadgimnazjalnych.

Wyboru próby dokonano metodą doboru warstwowego (podział na jednorodne warstwy – grupy wiekowe i wybór badanej próby w obrębie wybranych warstw). Badane były po trzy klasy w każdym z wyżej wymienionych przedziałów wiekowych.
Badania realizowane były metodą ankiety audytoryjnej (badania zbiorowe). Ankieter czyta instrukcje, podkreśla anonimowy charakter badań, następnie, w przypadku wątpliwości, odpowiada na pytania i udziela indywidualnych wyjaśnień. Po zakończeniu badania ankieter zbiera ankiety i wkłada do przygotowanej teczki.
Ankiety (dla dorosłych i dla młodzieży) przygotowane były przez psychologa, specjalistę psychoterapii uzależnień, w oparciu o narzędzia stosowane powszechnie w tego typu badaniach.
Ankiety przeprowadzali ankieterzy z firmy „Ekspertyzy-Edukacja-Terapia EKSTER”. Są to osoby przygotowane do realizacji badań ankietowych, mające duże doświadczenie w realizacji takich badań, a także zajmujące się w praktyce zagadnieniami w sferze rozwiązywania problemów alkoholowych,

3) analiza danych z instytucji mających swoją siedzibę w mieście i powiecie, zajmujących się rozwiązywaniem problemów społecznych.

Zakres przedmiotowy badań dotyczył następujących problemów mieszkańców Miasta Żywca:

1) alkohol i problematyka uzależnień,
2) zagrożenie narkomanią,
3) bezrobocie,
4) bezdomność,
5) niepełnosprawność,
6) opieka nad rodziną i dziećmi,
7) opieka nad ludźmi starszymi.

Na podstawie przeprowadzonych badań oraz analizy danych statystycznych dotyczących problemów społecznych zostały opracowane cele strategiczne.

Cel strategiczny nr I:
Realizacja zadań zmierzających do ograniczania spożycia napojów alkoholowych i używania narkotyków, zmniejszanie rozmiarów negatywnych następstw, problemów nadużywania alkoholu i narkotyków, w szczególności degradacji psychofizycznej rodzin.

Cele operacyjne:
Prowadzenie profilaktyki pierwszorzędowej adresowanej do ogółu osób, w postaci edukacji społecznej mającej na celu promocję zdrowego stylu życia oraz zmniejszenie zasięgu zachowań ryzykownych.
1. Działania w zakresie profilaktyki szkolnej w oparciu w zajęciach pozalekcyjne o charakterze sportowym, edukacyjnym, kulturalnym, artystycznym w szkołach, w klubach środowiskowych, klubach sportowych, stowarzyszeniach.
2. Ograniczanie możliwości spożywania napojów alkoholowych oraz przeciwdziałanie narkomanii wśród dzieci i młodzieży.
3. Monitorowanie i egzekwowanie zasad oraz warunków obrotu napojami alkoholowymi na terenie miasta.
4. Promowanie postaw ograniczających spożycie napojów alkoholowych wśród dorosłych.

Profilaktyka drugorzędowa adresowana do grup podwyższonego ryzyka mająca na celu umożliwienie wycofania się z zachowań ryzykownych.
1. Prowadzenie świetlic socjoterapeutycznych i opiekuńczo – wychowawczych profilaktycznych w celu objęcia nimi jak największej ilości dzieci z grup ryzyka (rodziny dysfunkcyjne, w tym z problemem alkoholowym, narkomanii).
2. Poradnictwo rodzinne.
3. Realizacja szkolnych programów profilaktycznych.

Profilaktyka trzeciorzędowa adresowana do grup wysokiego ryzyka – przeciwdziałanie pogłębianiu się procesu chorobowego i degradacji psychospołecznej oraz umożliwienie powrotu do normalnego życia w społeczeństwie.

1. Wspieranie działalności poradni specjalistycznej prowadzącej oddziaływania psychoterapeutyczne w zakresie terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia.
2. Wspieranie działalności stowarzyszeń trzeźwościowych i działań rehabilitacyjnych, stworzenie możliwości resocjalizacji osób uzależnionych.
3. Pomoc rodzinom z problemem alkoholowym oraz problemem narkomanii w zakresie: interwencji, konsultacji, porad oraz działań prawno - administracyjnych wobec przemocy i innych zaburzeń funkcjonowania rodziny, powodowanych uzależnieniem od alkoholu lub narkotyków.
4. Współpraca Samorządu z organami upoważnionymi do prawnego egzekwowania i przestrzegania ustawowych zadań przeciwdziałania alkoholizmowi oraz narkomanii.
5. Zwiększenie dostępności do placówek leczniczych dla osób uzależnionych od narkotyków.

Cel strategiczny nr II:
Ograniczenie zjawiska bezrobocia oraz redukowanie szkód występujących u osób bezrobotnych.

Cele operacyjne:
1. Pomoc w dostosowywaniu kwalifikacji zawodowych osób bezrobotnych do potrzeb rynku pracy.
2. Wsparcie psychospołeczne dla osób długotrwale bezrobotnych, mające na celu ułatwienie im powrotu na rynek pracy i wzmocnienie poczucia własnej wartości i wiary we własne siły.
3. Szukanie możliwości zewnętrznego finansowania programów skierowanych na podnoszenie i zmianę kwalifikacji mieszkańców.
4. Monitorowanie rynku pracy pod kątem potrzeb potencjalnych inwestorów oraz tworzenie ofert dla inwestorów.
5. Współpraca z Powiatowym Urzędem Pracy w rozwiązywaniu problemów bezrobocia.

Cel strategiczny nr III:
Ograniczenie zjawiska bezdomności, pomoc osobom bezdomnym i minimalizowanie trudności mieszkaniowych.

Cele operacyjne:
1. Zaspokojenie niezbędnych potrzeb bytowych oraz zapewnienie bazy noclegowej dla osób bezdomnych, szczególnie w okresie zimowym.
2. Zapewnienie pomocy psychospołecznej i aktywizacja społeczna osób bezdomnych.
3. Stworzenie warunków do przeciwdziałania bezdomności dla osób zagrożonych tym zjawiskiem m.in. poprzez terapię uzależnień, pomoc w realizacji zaległości w opłatach mieszkaniowych.
4. Dostosowanie budownictwa socjalnego do aktualnych potrzeb.
Cel strategiczny nr IV:
Wyrównywanie szans życiowych osób niepełnosprawnych.

Cele operacyjne:
1. Dostosowanie urzędów, instytucji, budynków publicznych i środków transportu do potrzeb osób niepełnosprawnych (znoszenie barier architektonicznych, urbanistycznych, sprzętowych i komunikacyjnych).
2. Stworzenie dostępu do usług leczniczych oraz rehabilitacji psychospołecznej dla osób niepełnosprawnych.
3. Pomoc w rozwoju różnorodnych form usług opiekuńczych wspomagających osoby niepełnosprawne.
4. Zapewnienie kompleksowej informacji oraz zwiększenie dostępności różnych form poradnictwa dla osób niepełnosprawnych.
5. Dostosowanie przygotowania zawodowego do potrzeb osób niepełnosprawnych (rozwój kształcenia integracyjnego) i promowanie wzrostu aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych.
6. Wspieranie instytucji i organizacji pozarządowych zajmujących się pomocą osobom niepełnosprawnym.

Cel strategiczny nr V:
Stworzenie systemu kompleksowej opieki nad dzieckiem i rodziną.

Cele operacyjne:
1. Wspieranie przedsięwzięć związanych z pomocą dzieciom z rodzin dysfunkcyjnych.
2. Wspieranie tworzenia placówek wspierających rodzinę w procesach opiekuńczo-wychowawczych (świetlice szkolne, środowiskowe, wychowawcze, socjoterapeutyczne).
3. Wspieranie inicjatyw mających na celu rozwój dzieci z rodzin niewydolnych wychowawczo.
4. Wspomaganie rodziców w pełnieniu przez nich funkcji rodzicielskich prowadzące do prawidłowego funkcjonowania w rodzinie.
5. Aktywne rozwiązywanie sytuacji trudnych i kryzysowych w rodzinie.
6. Organizowanie wypoczynku letniego dla dzieci z rodzin ubogich i dysfunkcyjnych.
7. Systematyczne współdziałanie z placówkami oświatowymi w celu bieżącej analizy sytuacji dzieci i młodzieży uczęszczającej do szkół, a w szczególności profilaktyki i przeciwdziałania pojawiającym się zjawiskom patologicznym.
8. Realizacja istniejących programów profilaktycznych i edukacyjnych wspierających wychowanie dzieci i młodzieży.
9. Tworzenie warunków sprzyjających rozwojowi zastępczych form opieki nad dzieckiem pozbawionym należytej opieki ze strony rodziców biologicznych (m.in. rodzinne domy dziecka, zawodowe rodziny zastępcze).
10. Tworzenie oraz wspieranie zespołów ludzkich i placówek zajmujących się przeciwdziałaniem przemocy domowej i zachowaniom agresywnym w środowisku.
11. Wspieranie rozszerzania oferty i rozwoju systemowych form pomocy (medycznej, psychologicznej i prawnej) dla ofiar przemocy domowej.
12. Zwiększanie kompetencji merytorycznych dla osób zajmujących się pomocą rodzinie i przeciwdziałaniu przemocy domowej.
13. Współpraca z instytucjami, w tym z Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie i organizacjami pozarządowymi zajmującymi się problematyką społeczno-rodzinną

Cel strategiczny nr VI:
Stworzenie systemu opieki nad ludźmi starszymi.

Cele operacyjne:
1. Zapewnienie opieki i stworzenie możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb dla ludzi starszych.
2. Aktywizowanie i wykorzystanie potencjału życiowego (intelektualnego, kwalifikacji i doświadczenia) osób starszych do udziału w życiu społecznym.
3. Stworzenie placówki dziennego pobytu dla osób starszych dającej możliwość rozwoju zainteresowań oraz gwarantującej możliwość korzystania z różnorodnych form wsparcia, np: psychologicznego, terapeutycznego, rehabilitacyjnego itp.